Op 19 december 2016 neemt mama-to-be Vicky contact met me op. Ze wilt heel graag wat meer informatie over geboortefotografie en mijn werkwijze, dus we maken een afspraak bij mij op de zaak voor een kennismakingsgesprek en we zullen daar alles tot in de puntjes samen bespreken. Ze vertelt tijdens ons gesprek dat ze sowieso wordt ingeleid en me meteen op de hoogte zal brengen zodra de datum van de inleiding bekend is.
Een kleine maand later, op maandag 16 januari 2017, krijg ik een berichtje van Vicky: “Goed nieuws! Volgende week Maandag om 17:00 moet ik bellen voor een ballonnetje te laten plaatsen, en hopelijk beval ik dan Dinsdag” We hebben het er nog samen over, dat het dan wel heel spannend wordt, aangezien een andere mama ondertussen al 40 weken zwanger is en de kans zo heel groot wordt dat ze wel eens tegelijk zouden kunnen gaan bevallen… Het laatste wat ik naar haar schrijf is “Spannend ik kan niet wachten, jij vast ook niet”
De volgende dag, op 17 januari 2017 om 07:53 uur, krijg ik een berichtje: “Nog spannender mijn vliezen zijn om 5:30 gebroken” Mama-to-be Vicky geeft aan dat ze lichte weeën heeft en dat ze deze vrij gemakkelijk kan opvangen. Nu maar hopen dat de weeën goed doorzetten, want ze willen nu nog geen weeënopwekkers gaan geven aangezien Vicky pas 36+4 weken zwanger is. Om 11:17 uur krijg ik weer een berichtje van Vicky “Ik heb helaas pas 1 cm ontsluiting,
ze gaan kijken wat ze gaan doen”
Omdat de rugweeën steeds pittiger worden, neemt papa vanaf nu het contact met mij over.
‘s Middags worden de weeën nog heviger en volgen ze zich snel op. Vicky moet de weeën nu flink wegzuchten en ze wordt even aan de CTG gelegd om de contracties duidelijker in beeld te krijgen. De weeën volgen zich om de 2 minuten op en Vicky krijgt ook steeds meer pijn in haar rug.
Om 14:30 uur heeft ze nog steeds slechts 1 cm ontsluiting en met al die pijn die ze heeft, hoopte ze uiteraard dat ze ondertussen al iets meer ontsluiting zou hebben. Om een beetje te kunnen ontspannen neemt ze een warme douche en ze hoopt door deze ontspanning dat de weeën en de ontsluiting meer zullen gaan doorzetten.
Twee uur later, om 16:30 uur heeft Vicky een krappe 2 cm ontsluiting en om 18:40 uur een krappe 3 cm. De rugweeën worden na verloop van tijd steeds heviger en na overleg gaan ze starten met pijnstilling. Deze pijnstilling is helaas niet sterk genoeg om haar pijn goed te verlichten en al gauw gaan ze na goed overleg toch over op een ruggenprik.
Om 21:07 uur belt papa mij op met heel goed nieuws: Vicky heeft 5 cm ontsluiting, het gaat nu ineens heel snel en ze zouden het fijn vinden als ik naar het ziekenhuis kom. Ik stap direct in de auto en rond 21:20 uur kom ik aan in het Zuyderland Geboortecentrum in Heerlen.
Vicky ligt op kamer 3 waar papa-to-be Danny en de aanstaande oma bij haar zijn. Bij binnenkomst valt mij op dat ze het ondanks de ruggenprik toch heel zwaar heeft. Ze blijft de weeën voelen waardoor ze zich minder goed kan concentreren en nauwelijks momentjes van rust kan pakken.
Opeens gaat het allemaal heel snel! Om 21:45 uur heeft Vicky 9 cm ontsluiting en de weeën volgen elkaar steeds sneller op. Af en toe heeft ze zelfs het gevoel dat ze mee moet persen. Om 22:07 uur mag ze dan eindelijk actief gaan persen waarna 5 minuten later
de kleine Djaxx geboren wordt.
Mama, papa en oma pikken van geluk allemaal een traantje weg en ze zijn zó blij dat de kleine man er eindelijk is. Wat is dit bijzonder mooi om te zien! De placenta laat niet lang op zich wachten en wordt om 22:23 uur geheel compleet geboren.
Djaxx is geboren op dinsdag 17-01-2017 om 22:12 uur. Hij weegt 3240 gram en is 51 cm lang.
Mama en Djaxx samen 48 uur in het ziekenhuis verblijven ter observatie. Alles gaat verder super goed en donderdagochtend rond 11:00 uur krijgen ze dan ook al het goede nieuws dat mama en Djaxx gezellig met papa en grote broer Djaydén mee naar huis mogen. Eindelijk kunnen ze met z’n 4tjes heerlijk thuis gaan genieten van elkaar.
Lieve Danny en Vicky,
Ik wil jullie bedanken voor jullie vertrouwen in mij en dat ik dit intieme moment met jullie mocht delen. Ik had er geen seconde van willen missen.
Geniet van jullie mooie gezinnetje.
Dikke kus Barbara.